Guess who’s coming to diner ?

THE LAST SUPPER puilt uit van aanstekelijke, droge en cynische humor. De eerste speelfilm van de talentvolle Stacey Title was één van de ontdekkingen van het filmfestival van Toronto 1995. De maakster werd in 1993 als jongste regisseur genomineerd voor een Academy Award voor ‘Best Live-action short film’ voor haar regiedebuut Down On The Waterfront. Haar speelfilmdebuut THE LAST SUPPER is een bijzonder geslaagde satire met sterke dialogen, bizarre humor en Cameron Diaz (A Life less Ordinary) in een van de hoofdrollen.

In THE LAST SUPPER volgen we de zondagavond diners van vijf studenten die een nogal kritische kijk hebben op wat politiek correct is en wat niet. Iedere zondag wordt er een andere gast uitgenodigd om te komen eten en discussiëren over links-politieke ideeën. Op een zondagavond wanneer een uitgenodigde gast niet kan verschijnen op het diner, neemt een vriendelijk ogende boerenjongen diens plaats in. Bij nader inzien blijkt de jongen helemaal niet zo aardig, en wanneer hij ook nog beweert dat Hitler het best bij het rechte eind had, is de maat vol. Vanaf dat moment zullen de zondagavonden een ander karakter hebben als voorheen.

Onder de dekmantel van een frisse lading pekzwarte humor blijft uiteindelijk vooral de boodschap van scenarist Dan Rosen beklijven: dat het medicijn soms erger kan zijn dan de kwaal. Daarmee neemt deze puike satire de political correctness beweging zwaar op de korrel, en is daarom verplicht voer voor activisten van allerlei pluimage.

The last supper
Verenigde Staten, 1995.
Produktie: David Cooper, Matt Cooper, Jonathan Penner, Stacey Title en Larry Weinberg.
Regie: Stacy Title.
Scenario: Dan Rosen.
Camera: Paul A. Cameron.
Montage: Luis Colina.
Muziek: Mark Mothersbaugh.
Met: Cameron Diaz, Annabeth Gish, Ron Perlman, Courtney B. Vance.
Kleur, 94 minuten.