Sommige films worden helemaal gedragen door een acteur van buitengewone klasse. Dit is er zo een. Charlotte Rampling is Hannah. Een oudere vrouw wier dagelijkse routine wordt doorbroken als haar man naar de gevangenis moet. De reden van zijn detinering blijft lang onduidelijk en is voor de film onbelangrijk. We zien alleen hoe Hannah onvermoeibaar haar uiterste best blijft doen om overeind te blijven. Emoties houdt ze zo veel mogelijk binnen. Ze gaat gewoon naar het gezin waar ze schoonmaakt, ze gaat zwemmen en volgt een acteercursus. Alleen op die laatste plek laat ze iets van wat er in haar broeit naar buiten komen. Hoe lastig ze het ook heeft, ze laat de moed niet zakken. Het voorkomt niet dat ze geleidelijk toch de grip op haar leven verliest.

Het verhaal van de film wordt geheel verteld via het lichaam van Rampling. Haar blikken zeggen meer dan woorden. Resultaat is een buitengewoon intieme, indrukwekkende film. We kruipen als kijker anderhalf uur in het hoofd van Hannah en leven met haar mee. Wat Rampling doet is geen acteren, het is zijn, volkomen authentiek en 100% intens.

— de Volkskrant
"Hannah is een oefening in empathie."

— NRC
"Charlotte Rampling heeft in ‘Hannah’ voldoende aan een flauw glimlachje of een knikje om rauwe eenzaamheid invoelbaar te maken."

— Trouw
"Rampling houdt je een film lang in haar greep"

Bergen op Zoom

  • zo 22 apr 2018, 18:45 uur
  • ma 23 apr 2018, 20:30 uur

Roosendaal

  • wo 25 apr 2018, 20:30 uur


België 2017, Frans

Regie: Andrea Pallaoro

Scenario: Andrea Pallaoro, Orlando Tirado

Met: Charlotte Rampling, André Wilms, Stéphanie Van Vyve

Speelduur: 95 minuten


IMDB

Officiële website