Vietnam/Frankrijk, 1995, kleur, 120 minuten.
Het verlies van de onschuld Pas twee films heeft de gelauwerde Frans-Vietnamese regisseur Tran Anh Hung op zijn naam staan, en nu al wordt hij tot de groten gerekend in de filmwereld. Voor zijn debuut LOdeur de la Papaya Verte (De Geur van de Groene Papaya) kreeg hij in 1993 de Gouden Camera in Cannes. Twee jaar later mocht hij de Gouden Leeuw van Venetië in zijn prijzenkast zetten voor CYCLO, een film als een hallucinerende beeldenstorm. CYCLO gaat over een jongen die in Ho Chi Minh-stad zijn kostje bij elkaar scharrelt als riksjarijder. Als zijn fietstaxi, in Vietnam cyclo geheten, wordt gestolen, gaat hij klusjes doen voor boeven. Zo krijgt hij de smaak van het grote geld te pakken. Hij zoekt aansluiting bij de bende van een dichtende crimineel, de Poëet genoemd. Ook zijn zus is in handen van de criminele bende. Samen verliezen zij hun onschuld. Zat de kijker bij LOdeur de la Papaya Verte loom onderuitgezakt in zijn stoel, bij CYCLO krijgt hij een shot adrenaline toegediend door de overweldigende, kolkende stroom beelden. De film is dan ook - in tegenstelling tot de debuutfilm - geheel op locatie opgenomen, soms met een verborgen camera. Over het contrast tussen beide films zegt Tran Anh Hung dat het voortkwam uit de themas. "LOdeur ging over moederlijke zorg, over zachtheid. Vandaar die harmonieuze vorm. Cyclo gaat over het instabiele Vietnam van nu, waar niets zeker is. Daarom zit de film vol breuklijnenen. Er zit een gevoel in dat alles kapot en verscheurd is. " Dat zorgt ervoor dat de kijker zich soms niet helemaal op zijn gemak voelt, maar wel gelouterd en met een hoofd vol hallucinerende beelden huiswaarts keert. |
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 2 juni
1997. Op- en aanmerkingen, suggesties en
vragen met betrekking tot deze website? Stuur een mailtje aan Jan Luijsterburg. Copyright © 1997 Filmhuis Roosendaal.