Taiwan, 1995, kleur & zwart/wit, 108
minuten.
Verleden en heden in Taiwan Via de bloeiende Taiwanese cinema hebben we afgelopen jaren het land op twee totaal verschillende wijzen leren kennen. In zijn films City of Sadness en The Puppetmaster schilderde meesterregisseur Hou Hsiao-Hsien de geschiedenis van het Taiwanese volk: een barre strijd tegen de elementen en de overheersers van buitenaf (de Japanners tot 1945, daarna de Chinezen van het vasteland), daarbij gesteund door eeuwenoude tradities. De films van Tsai Ming-liang, (Rebels of the Neon God, Vive lamour) spelen zich af tegen de achtergrond van het moderne stadsleven. Het gaat om dolende jongeren in een steriele, louter door materialisme gedreven wereld. Beide soorten films vielen op door hun verstilde schoonheid en integriteit. Voor ons blijven door de enorme culturele verschillen en gebrek aan kennis van de lokale geschiedenis sommige zaken wat lastig te begrijpen, maar dat staat het meevoelen met de personages geenszins in de weg. Het exotische tintje aan de films draagt bij tot het verbaasd en bewonderend ondergaan van de prachtige beelden en verhalen. GOOD MEN, GOOD WOMEN is een opmerkelijke film, omdat beide stijlen en themas, die van het heden en het verleden, op een vernuftige manier samenvloeien. Het verhaal speelt op drie niveaus in de tijd. Een vrouw, actrice van beroep, ontvangt op haar fax steeds fragmenten uit haar gestolen dagboek. Hierdoor herbeleeft zij de tumultueuze periode uit haar leven (die we te zien krijgen), waarin ze verslaafd was aan drugs en haar louche minnaar vermoord werd door gangsters. Die herinnering wordt nog verhevigd door de rol die ze in een historische film gaat spelen, als jonge communistische vrouw in het verzet tegen de Japanse overheersers. Uit deze zwart-wit film, GOOD MEN, GOOD WOMEN getiteld, krijgen we fragmenten te zien. Deze film-in-de-film is meer in de stijl die we uit Hous eerdere films kenden, en ook in dit verhaal wordt de partner van de vrouw vermoord. De verschillende verhaalniveaus worden schijnbaar willekeurig, met onaangekondigde overgangen door elkaar gegooid, zodat de kijker zelf aan het construeren moet. Een rijke, subtiele film, met een ongekend oog voor details. |
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 2 juni
1997. Op- en aanmerkingen, suggesties en
vragen met betrekking tot deze website? Stuur een mailtje aan Jan Luijsterburg. Copyright © 1997 Filmhuis Roosendaal.