 |
|
|||||||
| Actueel programma Cinema Paradiso |
La vie de Jésus is een indringend portret van een groepje werkloze jongeren in een dorpje in Frans-Vlaanderen, een streek die sterk lijkt op de dorpjes in onze eigen grensstreek: grauw en verlaten. De jongens vervelen zich dan ook stierlijk. Ze zitten zwijgend in de zon of rijden rondjes op de brommer. De fanfare en een zangwedstrijd voor vogeltjes, dat is het. Hoofdpersoon Bruno heeft als enige een vriendin. Dat geeft in ieder geval een extra bron van vertier, die veelvuldig maar zonder enige vorm van romantiek bedreven wordt. Het overlijden van de broer van een van de vrienden aan aids maakt veel indruk op de jongens. Als een jonge Marokkaan een praatje maakt met Freddy’s vriendin wordt alle opgekropte frustratie in racistische vorm geuit in een dramatische ontknoping. Deze film ondergaan is een unieke en ingrijpende ervaring. Door het trage tempo en het realistische spel - Drumont gebruikt geen professionele acteurs - raak je erg betrokken. Net als bij De Poolse Bruid is het landschap zeer aanwezig en prachtig gefilmd. Het gedrag van de jongens is weinig verheffend, maar toch zijn ze niet onsympathiek. Ze zijn simpelweg niet in staat hun gevoelens te verwoorden of iets aan hun situatie te doen. Invloed van buitenaf lijkt totaal te ontbreken. Hoe de situatie dan ontspoort is schokkend en levert in ieder geval veel stof tot nadenken of discussie. Net als de vraag wat Jezus in de titel te zoeken heeft. Dumont zegt hierover in de Filmkrant: "Ik geloof dat mystiek in mensen, in landschappen kan zitten. Ik heb geprobeerd dat vorm te geven in mijn film, in de hoop dat de beelden iets zeggen over wat er van binnen gebeurt met die mensen. De kop van Freddy heeft een bovennatuurlijke dimensie, die mij in het dagelijks leven ontgaat, maar die tijdens het filmen duidelijk wordt. Ik interesseer me voor de heilige dimensie van doodgewone dingen, die ik uitbeeld via de lengte van een shot of het ritme van de montage." La vie de Jésus |
