Anders dan A Late Quartet gaat het regiedebuut van Dustin Hoffman niet over vier strijkers maar over zangers. Ze wonen in een bejaardenhuis voor muzikanten op het Engelse platteland. Het zijn mooie, excentrieke types die, hoewel het allemaal wat stroever gaat, nog altijd veel plezier hebben in het muziek maken. Ook hun streken zijn ze bepaald niet verleerd.

De altijd exotisch geklede oud-dirigent Cedric (Michael Gambon) organiseert met strakke hand het jaarlijkse gala ter gelegenheid van de verjaardag van Verdi. Drie van de bewoners, Cissy (Pauline Collins), Wilf (Billy Connolly) en Reginald (Tom Courtenay) maakten vroeger deel uit van een fameus zangkwartet. Als de fameuze Jean Horton (Maggie Smith) aangemeld wordt is het kwartet weer compleet en kan er een reünie plaatsvinden. Alleen is die Jean een onmogelijke diva die niet meer wil zingen. Toestanden!

Dustin Hoffman, zelf ook al weer 75, weet goed raad met de thematiek van het script, een door auteur Ronald Harwood bewerkte versie van zijn toneelstuk. Hij vindt een mooie balans tussen ernst en kolder, met als resultaat een heerlijke komedie.

Internet Movie Database
Rotten Tomatoes

Quartet
VS 2012, Engels gesproken
Regie: Dustin Hoffman
Scenario: Ronald Harwood
Camera: John de Borman
Met: Maggie Smith, Billy Connolly, Michael Gambon, Tom Courtenay, Pauline Collins
Speelduur: 98 minuten