Archief: eerder vertoonde films

Linke soep: voor wie nog iets wilde weten over film 

De Franse cinema van de laatste jaren kenmerkt zich door een opmerkelijke stroom sociaal bewogen films over ontsporende jongeren uit gebroken gezinnen. Een absoluut hoogtepunt in dit genre is het poëtisch vormgegeven verhaal van de stoere skinhead Boni en zijn zus Nénette op de prachtige muziek van de Tindersticks.

Boni ploetert zich moeizaam een karig en eenzaam bestaan bijeen als pizzakoerier in Marseille. Moeder is overleden en met zijn criminele vader heeft hij gebroken. Op een dag staat Nénette voor de deur, weggelopen van kostschool, zeven maanden zwanger. Boni moet aanvankelijk niets van haar hebben, maar ontfermt zich dan toch met hart en ziel over haar en het kind. Dat in hun vroege jeugd alles is misgegaan, blijft hen echter parten spelen.

Nénette et Boni biedt een weinig optimistische, maar ongekend ontroerende visie op de samenleving. Meer nog dan door het verhaal raakt de film je als kijker door het onnadrukkelijke spel, rusteloos vormgegeven door de camera van Agnès Godard, waardoor je bijna fysiek gaat meeleven in dit leven op de rand. Een prachtige filmervaring die niemand zich mag laten ontgaan.

Nénette et Boni
Frankrijk, 1996.
Productie: Georges Benayoun.
Regie: Claire Denis.
Scenario: Jean-Pol Fargeau en Claire Denis.
Camera: Agnès Godard.
Geluid: Jean-Louis Ughetto.
Montage: Yann Dedet.
Muziek: Tindersticks.
Met: Grégoire Colin, Alice Houri, Valéria Bruni-Tédeschi, Vincent Gallo.
Kleur, 103 minuten.
Distributie: RCV.