Bij de eerdere vertoningen van The Magdalene Sisters (score 9,16) was het bloedheet, maar toch erg druk. Speciaal voor de mensen die toen niet konden of niet meer in de zaal pasten nu de toegezegde hervertoning.

In het streng katholieke Ierland werden tot midden jaren negentig 'gevallen meisjes' door hun beschaamde families weggestopt in kloosters. In de zogeheten Magdalene-wasserijen werden ze onder barbaarse omstandigheden tewerkgesteld. Zo'n 30.000 jonge vrouwen trof dit lot, soms om geen andere reden dan dat ze 'te vrij' waren. Peter Mullan toont aan de hand van het verhaal van drie jonge vrouwen die op dezelfde dag in zo'n klooster opgenomen worden een trieste periode van religieuze onderdrukking. Kerk, maatschappij en familie vormen een driehoek waaruit ontsnappen onmogelijk is. Dat doet de meisjes grenzeloos verlangen (het thema van ons zomerprogramma) naar de buitenwereld.

Mullan, die bekend werd als acteur in de sociaal-realistische films van Ken Loach (My Name is Joe), ontleende veel aan diens werkwijze, zoals improvisatie en werken met onervaren acteurs. De Magdalene Sisters won de Gouden Leeuw van Venetië en de filmprijs van de Europese Unie in Cannes. Het Vaticaan veroordeelde de film compleet.

The Magdalene Sisters
Verenigde Staten, 2002
Productie: Frances Higson
Regie en scenario: Peter Mullan
Camera: Nigel Willoughby
Montage: Colin Monie
Art direction: Mark Leese
Muziek: Craig Armstrong
Met: Geraldine McEwan, Anne-Marie Duff, Nora-Jane Noone, Dorothy Duffy, Eileen Walsh, Mary Murray, Britta Smith, Peter Mullan
Kleur, 119 minuten
Distributie: Paradiso