| Alex van Warmerdam is een
begrip in de Nederlandse film- en toneelwereld.
In Abel, De Noorderlingen en De Jurk bewees hij
dat absurdisme en realisme geen tegenstrijdige
begrippen hoeven zijn. In strak vormgegeven
kaders kreeg de Nederlandse kleinburgerlijkheid
een hilarische vorm, in alle kunstmatigheid kan
het bijna niet echter. Een kritiek op die films
was dat de karakters niet echt tot leven kwamen,
dat het een grappig maar steriel idee bleef. Kleine
Teun is een bewerking van het gelijknamige
toneelstuk van familiebedrijf Orkater, met een,
op van Warmerdam zelf na, gelijke cast, maar
blijkt vreemd genoeg zijn minst toneelachtige
film. Doordat de nadruk van humor verschoven is
naar dramatiek komt de film veel warmbloediger
over dan de voorgangers, en is daarmee
aanzienlijk toegankelijker voor een groot
publiek. Het succes dat de film in Cannes oogstte
is daarvan een blijk. Hoofdpersoon
Brand woont met zijn vrouw Keet (Annet Malherbe)
geïsoleerd op een boerderij, een typische van
Warmerdam ambiance. Het is erg onhandig dat Brand
analfabeet is, want Keet moet altijd de
ondertitels van de t.v. voorlezen. Daarom wordt
Lena (Ariane Schluter), een lerares uit de stad,
in huis gehaald. Keet heeft zo haar redenen om
geen bezwaar te maken tegen de romance die tussen
Brand en Lena opbloeit. Resultaat is Kleine Teun.
Een origineel sprookje, met schitterende visuele
vondsten, prachtige acteurs en onnavolgbare
dialogen.
Kleine Teun
Nederland, 1998.
Produktie: Marc van Warmerdam, Ton
Schippers, Alex van Warmerdam (Graniet Film).
Scenario en regie: Alex van Warmerdam.
Camera: Marc Felperlaan.
Geluid: Ben Zijlstra en Peter Flamman.
Montage: Stefan Kamp.
Muziek: Alex van Warmerdam.
Met: Annet Malherbe, Ariane Schluter, Alex
van Warmerdam.
Kleur, 95 minuten.
|
