Samuel Maoz is een filmmaker die werkt vanuit persoonlijke noodzaak. Zijn debuut, Lebanon, uit 2009, was een verwerking van zijn oorlogservaringen. Helemaal vanuit een tank opgenomen was dat een ongekend beklemmende ervaring. Aanleiding voor het verhaal van zijn tweede film was een volgens hem nog erger trauma. Twintig jaar geleden verkeerde hij een uur lang in de veronderstelling dat zijn dochter was omgekomen bij een aanslag op een bus.
In Foxtrot krijgt een echtpaar te horen dat zoon Jonathan is overleden tijdens zijn dienstplicht. Het verdriet is enorm, maar in drie stilistisch heel verschillende delen blijken de feiten veel complexer te liggen dan aanvankelijk gedacht.
Vader, moeder en zoon, alle drie dansen ze de foxtrot met het noodlot. Het is een dans waarbij je, ondanks tal van variatiemogelijkheden, steeds weer uitkomt op de plek waar je bent gestart. We kunnen het natuurlijk niet afdwingen, maar eigenlijk vinden we wel dat iedereen deze film moet zien.
— NRC
"Een surrealistische bespiegeling over de absurditeit van oorlog, een geëngageerde maatschappelijke aanklacht, en een demontage van een zwijgzaam ideaal van mannelijkheid."
— de Volkskrant
"Van messcherp drama naar thriller, Maoz danst overtuigend van genre naar genre" "Verpletterend"
— VPRO Cinema
"Gewaagde, maar bijzonder geslaagde (en ook gelaagde) vertelling van Maoz, die in zijn film meermalen van toon wisselt, maar evenwel een evenwichtige, fenomenale film afleverde."
— BN de Stem
"Foxtrot is een beklemmende, pakkende film die lang nazindert."
Bergen op Zoom
Roosendaal
Israël 2017, Hebreeuws
Regie: Samuel Maoz
Scenario: Samuel Maoz
Met: Lior Ashkenazi, Sarah Adler, Yonaton Shiray
Speelduur: 112 minuten