Zoogdieren zijn we: gedreven en bepaald door oerdriften. Dat wil niet zeggen dat iedereen per definitie voor het ouderschap in de wieg gelegd is. Niet voor je kind kunnen of willen zorgen, daar komen mannen nog wel eens mee weg, maar voor een vrouw is het maatschappelijk onacceptabel. Dat Margaret haar kind 18 jaar geleden achterliet bij haar ex is haar dan ook niet in de koude kleren gaan zitten. Ze lijdt een haast vegetatief bestaan, waarin het werken in een winkel met tweedehands kleren wordt afgewisseld met zwemmen.
Twee gebeurtenissen doorbreken deze situatie. Margarets ex komt vertellen dat hun zoon vermist wordt en niet veel later ziet ze hoe een dakloze jongen op straat in elkaar geslagen wordt. Als ze deze Joe in huis neemt ontstaat er een intrigerende en verwarrende situatie waarin Margarets verwrongen emoties en behoeften een uitweg vinden.
Wij waren bij het Filmfestival Rotterdam erg onder de indruk. De manier waarop actrice Rachel Griffiths de complexe Margareth tot leven brengt als een sympathieke vrouw waar je echt mee meeleeft is ronduit verpletterend.
— Telegraaf
“Roerend drama”
— Cine.nl
“Absolute must-see”
— de Filmkrant
“Imponerend in beeld gebracht”