Deze film maakt deel uit van de cyclus Liefde leven en dood, georganiseerd samen met Spirit in Roosendaal. Bij de vertoning in Roosendaal zal een nagesprek plaatsvinden onder leiding van theologe drs. Marjeet Verbeek, gespecialiseerd in de relatie film, spiritualiteit en filmgesprek.

Een film over sterven en verlies. Twee bejaarden, Thorgeir en Stella, ontvluchten samen het verzorgingstehuis dat ze als een verstikkende gevangenis ervaren. In een gestolen jeep gaan ze op zoek naar de vervallen boerderij waar Stella is geboren. Op deze reis naar de oorsprong, de bron - door de adembenemende IJslandse natuur - maken zij de overtocht over de Styx, de onderwereldrivier uit de Griekse mythologie. Ze gaan de weg ten dode, die tevens een weg ten leven is. De bronnen van het leven ontspringen in de natuur. De dood hoeft niet puur verlies te zijn.

Children of Nature
IJsland, 1991, 85 minuten
Regie, scenario en productie: Thor Fridiriksson
met: Gísli Halldórsson, Sigríður Hagalín, Baldvin Halldórsson

Tekst bij vertoning in 1997

Met CHILDREN OF NATURE heeft de IJslandse regisseur Fridrik Thor Fridriksson een kleine, poëtische karakterstudie gemaakt van een bejaard echtpaar dat uitbreekt uit een tehuis in Reykjavik en op zoek gaat naar zijn werkelijke thuis in de afgelegen fjorden. Frederiksson heeft dit verhaal bewust gefilmd in een niet-commerciële stijl met het tempo van een gletsjer.

Thorstein probeert zonder veel succes zijn leven in te passen in het gezin van zijn dochter, die met haar kinderen in een te klein appartementje in de stad woont. Uiteindelijk wordt hij geparkeerd in een verzorgingstehuis. Daar ontmoet hij Stella, ooit zijn jeugdliefde. Stella houdt niet op met klagen over wat een verschrikking het toch is te moeten leven in het tehuis. Daarmee roept ze een al lang gedoofd vlammetje van verzet bij Thorstein op. Niet lang nadat ze elkaar hervonden hebben, beginnen ze plannen maken voor hun grootse ontsnapping. Ze nemen hun geld van de bank op, glippen op hun nieuwe tennisschoenen langs de bewakers naar buiten en kraken als een wat roestige Bonnie en Clyde een geparkeerde jeep.

Het liefdespaar gaat op weg naar het dorp van zijn jeugd. Als de twee dichter bij hun bestemming komen, steeds verder het verbijsterend mooie IJslandse landschap in, verandert de stijl van de film langzaam in een soort sprookje. De volle stad heeft plaatsgemaakt voor de majestueuze open ruimte van de ongerepte natuur, de droge humor van de vertelling is vervangen door veel sterkere, diepere emoties. Maar ook met die ontwikkeling blijft CHILDREN OF NATURE bewust een kleine film. Een intieme vertelling van een sublieme schoonheid en vol gevoel. CHILDREN OF NATURE kreeg naast een Felix- en een Oscarnominatie, de Prijs voor het Beste Camerawerk op het Festival van Montreal.